We hebben al eerder melding gemaakt van de aanleg van onze zwemvijver. Een zwemvijver vervangt steeds vaker een (chloor)zwembad; de natuurlijke uitstraling van een zwemvijver wint het dan van een blauw bad in de tuin.
…je graaft een kuil….(en links nog eentje = het helofytenfilter)
….je legt vijverfolie in het gat…..
………en je laat de vijver vollopen met ca. 40.000 liter (kraan-)water
….een 40-tal zware L-elementen vormen de keerwand van het talud….
Door de planning van de bouw, de verhuizing etc. stonden wij voor de uitdaging om de zwemvijver in de zomer aan te leggen. Dit is in feite de slechtste periode van het jaar omdat we dan de meeste zonuren hebben. En zon zorgt voor algengroei…..Om de vijver zo snel mogelijk in biologisch evenwicht te laten komen, kun je de “groene soep” voorkomen. Even dreigde het bij ons die kant ook op te gaan, maar door de adviezen van de website schone vijver goed op te volgen, is nu de bodem van het helofytenfilter op 1,20 meter kraakhelder te zien. Ook het water van het zwemgedeelte herstelt zich prachtig zodat ook deze bodem (1,60 meter diep) bijna zichtbaar is.
Wellicht is het water pas in het najaar van optimale kwaliteit: zo meten we regelmatig de waterwaarden:
De PH-waarde, dit is de zuurgraad, bij een te lage waarde gaan de planten dood, een te hoge waarde zorgt voor groen water (algen). De GH-waarde, dit is de totale hardheid van het water; deze waarde geeft aan hoeveel mineralen (bijv. calcium en magnesium) in het water zijn opgelost. Een hogere GH-waarde zorgt voor kalkaanslag en bij een lagere waarde treedt stagnatie van plantengroei op. Het regenwater is (extreem) zacht en is daarom ongeschikt om een vijver mee te vullen.
De KH-waarde, dit is de karbonaathardheid, kortweg het Co2gehalte en zorgt voor de groei van de planten. Meten is weten.
Inmiddels trekken we wel met regelmaat onze baantjes, heerlijk! De afwerking van de randen is een van de laatste klusjes voor de zwemvijver.
